Atrakcje - Zacisze

Idź do spisu treści

Menu główne:

Atrakcje Regionu!!
Rezerwat przyrody Żurawie Błota (kaszb. Trulôczowé Błota) – wodno-florystyczny rezerwat na obszarze Kaszubskiego Parku Krajobrazowego na północnym skraju Lasów Mirachowskich (utworzony w 1990 r., o powierzchni 109,1 ha. Rezerwatem objęte jest jezioro Kamienne i znajdujący się nad północnym brzegiem jeziora głaz narzutowy tzw. diabelski kamień (o wysokości 3 metrów i obwodzie przekraczającym 17 metrów) jak również przyległe do niego obszary leśno-torfowiskowe (las bukowo-dębowy). Ochronie podlega specyficzna roślinność wodna (m.in. poryblin jeziorny, wywłócznik skrętoległy, brzeżyca jednokwiatowa). Rezerwat jest miejscem lęgowym żurawia i brodźca samotnego. Najbliższa miejscowość to Miłoszewo. Rezerwat leży na trasie turystycznego szlaku szlak turystyczny czerwony Kaszubskiego.
Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[1]. Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Strzepcz. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
16 czerwca 2013 Strzepcz obchodził 700 lecie istnienia

W okolicy wsi, w rejonie Góry Szubieniczej (Galgenberg) odnaleziono liczne popielnice grobowe. Od 1594 r. odbywały się tutaj sejmiki powiatu mirachowskiego. Do 1864 r. kościół w Sianowie był filią Strzepcza.
Podczas zaboru pruskiego wieś nosiła nazwę niemiecką Strepsch. Podczas okupacji niemieckiej nazwa Strepsch w 1942 została przez nazistowskich propagandystów niemieckich (w ramach szerokiej akcji odkaszubiania i odpolszczania nazw niemieckiego lebensraumu) zweryfikowana jako zbyt kaszubska i przemianowana na nowo wymyśloną i bardziej niemiecką – Streep.[3]
W czasach okupacji niemieckiej miała tu miejsce akcja pacyfikacyjna gestapo mająca na celu zatrzymanie ludności udzielającej pomocy partyzantom Gryfa Pomorskiego. Na miejscowym cmentarzu znajdują się groby 80 zamordowanych więźniów niemieckiego obozu koncentracyjnego Stutthof.
Hieronim Derdowski wspomniał o Strzepczu w swoim poemacie O Panu Czorlińścim co do Pucka po sece jachoł.

 
 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego